Facebook: Τέλειωσε η εποχή της σαχλαμάρας ή να έρθω ξανά αργότερα;

Είναι γνωστό σε όλους ότι στο Facebook υπάρχεις για δύο λόγους, να βρεις γκόμενα και να παίξεις παιχνίδια... Αυτή δυστυχώς είναι η αντίληψη που έχουν κάποιοι, χρήστες ή μη της εφαρμογής. Αν έγραφα αυτή την ανάρτηση παλαιότερα θα έλεγα ότι αυτή είναι δυστυχώς η αντίληψη που έχουν οι πιο πολλοί χρήστες αλλά από ότι φαίνεται οι καταστάσεις αλλάζουν.

Έγραφα πριν λίγο καιρό για τα οργισμένα πλήθη (angry mobs), την εξέλιξη των trolls, και τις επιθέσεις που παρατηρούμε να γίνονται σε σελίδες που αντιπροσωπεύουν επιχειρήσεις, οργανισμούς, ιδέες, πολιτικούς κτλ όταν αυτές/αυτοί παραστρατούν, όταν αυτό που αντιπροσωπεύουν είναι γελοίο ή προκαλεί, όταν λένε και κάνουν ηλιθιότητες, όταν η ποιότητα των υπηρεσιών που μας παρέχουν είναι χαμηλή και πάει λέγοντας.

Γιατί κάποιος που μπήκε να βρει γκόμενα και να παίξει παιχνίδια σπαταλάει το χρόνο του να αντιδικεί επώνυμα (είπαμε σε προηγούμενη ανάρτηση ότι ο επώνυμος χρήστης έχει πολλά να χάσει αν κάνει λάθος), πολλές φορές με ανθρώπους που δεν έχει γνωρίσει ποτέ, αντί να καμακώνει τα υποψήφια θύματά του;



Μα γιατί στο Facebook ακόμα και ο μέσος χρήστης βρίσκει μια ενδιαφέρουσα, πολύπλευρη και εύκολα προσβάσιμη πηγή πληροφοριών. Τι είναι πιο εύκολο, να εγγραφεί η θεία μου στα RSS feeds του αγαπημένου της blog μαγειρικής ή να κάνει like στη Facebook σελίδα και να διαβάζει εκεί τις νέες συνταγές που την ενδιαφέρουν; Να αλληλεπιδράσει με ένα κλικ με όλους ή να κάνει sign up κάθε φορά; Να δει τι ενδιαφέρει/απασχολεί την κολλητή της ή τι ενδιαφέρει όλο το κόσμο;

Όταν λοιπόν ο χρήστης αντιληφθεί τι μπορεί να του προσφέρει το Facebook και ο μεγάλος όγκος χρηστών του, όταν αντιληφθεί τη δύναμη που του δίνει το μέσο να εκφράζεται ελεύθερα, όταν αντιληφθεί ότι εδώ σε ακούνε θέλοντας και μη, όταν αντιληφθεί ότι η γνώμη του μετράει αλλά και επηρεάζει καταστάσεις τότε αρχίζει να βλέπει διαφορετικά την εφαρμογή και αντιδρά, δηλαδή σχολιάζει.

Δείτε γύρω σας και διαβάστε τα σχόλια (ειδικά στις ειδησεογραφικές σελίδες), η οργή που μπορεί να νιώθουμε ως πολίτες και ψηφοφόροι, ως αγοραστικό κοινό, ως σκεπτόμενοι άνθρωποι μπροστά στην ανικανότητα, βλακεία και κάθε λογής απατεωνιά αρχίζει και βγαίνει προς τα έξω. Γιατί; Μα γιατί επιτέλους έχουμε τη δύναμη που χρόνια τώρα μας είχαν στερήσει τα παραδοσιακά μέσα. Η εποχή της σαχλαμάρας τελείωσε.